TRANSGENDER? SUCCES MET SOLLICITEREN DAN...

Een kwart van de transgenders leeft van een uitkering. Hoe dat komt? Omdat veel transgenders te maken hebben met discriminatie. En dus een grotere kans hebben op ontslag. Of überhaupt niet eens worden aangenomen. Wow. Best wel zorgelijk... Wij interviewden Bart Peters (27), de regisseur van onze dramaserie QUEER Amsterdam. Bart was eerst vrouw, en nu man. Wat merkt hij van discriminatie op de arbeidsmarkt? 

BEN JE ZELF WELEENS GEDISCRIMINEERD OP DE WERKVLOER?
BART: ‘Zelf niet echt. Ik heb het geluk dat ik freelance filmmaker ben. Maar in m’n omgeving hoor ik het heel veel. En vaak worden er ook smoesjes gebruikt, bijvoorbeeld wanneer je solliciteert naar een hogere functie binnen je bedrijf, kan je de volgende reactie verwachten: “We willen een nieuw persoon met een frisse blik,” in plaats van dat ze eerlijk zeggen dat ze er moeite mee hebben dat je transgender bent. Ik snap het wel. Dit geldt ook voor zwangere vrouwen. Door een zwangerschap kan je een tijd niet werken. En door een transitie operatie ben je zes weken, soms langer, uit de running. Het kost geld en dan hebben we het nog niet eens over acceptatie. Want soms vinden werkgevers het zélf geen probleem, maar zijn ze bang hoe medewerkers en klanten reageren op het feit dat je transgender bent. Nog niet iedereen staat ervoor open. Het is voor veel mensen nog te spannend. En dat blijft ook nog wel even zo, ben ik bang. Hoe hard we ook aan acceptatie werken.’

WAS DAT OOK EEN REDEN OM DE ONLINE DRAMASERIE QUEER TE MAKEN?
‘Met QUEER willen we vooral meer diversiteit laten zien. Wie zijn er allemaal? Wie kan je allemaal tegenkomen? We willen het gewoon wat minder ‘bizar’ maken, wat het voor veel mensen nog is. Door de onwetendheid weg te halen, halen we de ongemakkelijkheid weg. Zodat we er bíjna normaal over kunnen doen, haha.

We hebben QUEER Amsterdam ook niet gericht op werkend publiek, maar vooral op jongere mensen. Het was zeker een van m’n missies om transgenders met QUEER wat meer zekerheid te geven. Een sollicitatie op zich is al spannend en al helemaal als je transgender bent, want dan speelt die onzekerheid ook nog eens mee. Dus voor ‘trans-sollicitanten’ heeft het misschien wel geholpen.’

JE VERGELEEK HET AL EVEN MET ZWANGERE VROUWEN. ER WORDT NU GEPLEIT VOOR EEN TRANSITIEVERLOF. EEN SOORT VAN ZWANGERSCHAPSVERSLOF, MAAR DAN VOOR TRANSGENDERS NA EEN OPERATIE.
‘Ja, ik denk dat dat heel erg zou helpen. Het haalt onzekerheid weg, voor zowel de werkgever als de transmensen zelf. Het is een heel ingewikkeld gesprek. “Ik word geopereerd dus ben straks zes weken uit de running. En jullie moeten me eigenlijk doorbetalen.” En dan gaat het nog maar om één operatie. Meestal zijn er meer nodig. Dus als een werkgever daar straks een potje voor heeft, een ‘transitieverlof-potje’, zullen ze hopelijk een transgender minder snel afwijzen bij een sollicitatie.’

WAT KUNNEN NIET-TRANSGENDERS DOEN VOOR MEER ACCEPTATIE OP DE WERKVLOER?
‘Het is altijd fijn als iemand je bijstaat. Soms is het al fijn als een collega tegen een andere collega zegt ‘vergeet niet dat je ‘m ‘hem’ moet noemen, en niet ‘zij’.’ Want echt, het is soms heel vermoeiend om elke keer weer te zeggen. Dan heb je geen zin meer om mensen keer op keer te verbeteren. En denk gewoon na over wat je vraagt. Niemand zit erop te wachten om maandagochtend bij het koffieautomaat te vertellen wat voor geslachtsdeel er nou in je broek zit. Dus het heeft meer te maken met dingen laten dan met dingen doen.’

HOE ZET JIJ JE NOG MEER IN VOOR ACCEPTATIE VAN TRANSGENDERS OP DE WERKVLOER?
‘Ja, met twee andere transmannen zijn we the Transketeers . We hebben verschillende projecten, waaronder ‘The Naked Truth’. Daarin beantwoorden we vragen die veel mensen aan transgenders willen stellen. Maar misschien niet durven. Dat doen we zonder shirt, trouwens.’  

PLAATSEN WE TRANSGENDERS NIET TE VEEL IN HOKJES DOOR HET ZO NADRUKKELIJK TE BENOEMEN?
‘Het is juist goed om het meer bespreekbaar te maken. Weet je nog toen Caitlyn Jenner uit de kast kwam? Ineens wist iedereen wat een transvrouw was. Maar iedereen wist ook alleen maar Caitlyn als voorbeeld te noemen. Eén iemand die iedereen moet representeren is te weinig, want er zijn zoveel verschillen vormen. Hoe meer mensen daarover weten, en hoe meer mensen weten dat het iets normaals is en geen enge ziekte, hoe beter.

Nog steeds zijn er heel veel mensen die er niet voor uit durven te komen. Maar als ze dan, bijvoorbeeld in de media, zien dat er mensen zijn die zich precies hetzelfde voelen, durven ze het soms wel. Maar het blijft lastig. We denken dat iedereen er inmiddels wel oké mee is. Maar dat is echt niet waar. Er is nog veel te behalen in emancipatieland.’

Hokjes zijn kut. Waarom? In onze dramaserie ‘Queer Amsterdam’ wordt ’t je precies uitgelegd.

Door Marlieke