De gezichten van de Filipijnse Drug War | TRIPPERS

Een oorlog waarin de Filipijnse regering de eigen bevolking vermoord. Vermoord omdat ze (misschien) betrokken zijn bij drugspraktijken… Het wordt de Philippine Drug War genoemd. En deze oorlog is gestart door de huidige president Rodrigo Duterte. Fotograaf Raffy Lerma legt de waarheid over deze drugsoorlog vast. Hoe? Eén lijst, honderden foto’s en elke nacht werken. Tijdens één maand zag hij al 1000 doden. Hij heeft meer doden gezien in die ene maand dan hij in 2007 in een heel jaar heeft gezien. De achtste aflevering van Trippers kun je onderaan de pagina terugkijken! Andere afleveringen zie je  HIERRR .

Tim gaat hier onder anderen op pad met fotograaf Raffy. Tijdens de opnames draait Raffy al vijf maanden aan één stuk door nachtdiensten voor het nieuwsplatform Phillipine Daily Inquirer . Hij moet én zal de waarheid vastleggen. Hij wil de slachtoffers van deze oorlog een gezicht geven. Zijn foto’s kwamen voor het eerst aan het licht toen een foto van hem viral ging. Op de foto zie je hoe een slachtoffer van de Drug War vastgehouden wordt door zijn echtgenote. Voor het eerst sinds tijden kreeg de kritieke toestand in de Filipijnen wereldwijd aandacht.

Jennilyn Olayres houdt haar partner vast die slachtoffer is van de Drug War
Foto: Raffy Lerma  

Rodrigo Duterte is in 2016 democratisch gekozen tot president van de Filipijnen. Hij was erg populair omdat hij een duidelijk visie had omtrent het drugsprobleem. Hij beloofde dat het land binnen zes maanden drugsvrij zal zijn. Maar... niemand had gedacht dat het zó heftig zou zijn. Maar dat is wel snel duidelijk geworden sinds zijn intreden: “Alles wat met drugs te maken heeft hier op de Filipijnen, ga ik uitroeien. Hitler vermoordde drie miljoen Joden, wij hebben drie miljoen drugsverslaafden. En die slacht ik allemaal af.” Ja. Dat heeft hij écht gezegd.

Raffy vertelt aan Tim dat de meeste doden ’s nachts vallen. Er wordt dan door de politie een bypass buy-bust opgezet. Dit is een uitlok-arrestatie waarbij ze met vermoedelijke drugsdealers afspreken. Vermoedelijk. Want er wordt weinig tijd gestoken in onderzoek. Mede daarom neemt Raffy zijn taak als fotograaf voor Inquirer extra serieus. Hij neemt samen met zijn collega’s wel de tijd om het verhaal en het gezicht van deze slachtoffers op te schrijven.

Het zijn gewone nachten voor Raffy. Samen met Tim gaat hij naar een crime scene waar zojuist een slachtoffer afgevoerd wordt. Tim analyseert de situatie: “Ik zie een huis van een gewone man die om het leven geeft. Hij heeft zijn eigen ruimte. Hij maakt het gezellig. Het is een mens. Misschien is zijn baan verkeerd, maar…” Raffy valt zijn gedachte binnen. Je kunt niet eens zeker weten of zijn baan verkeerd is. Hij is gelabeld als drugdealer maar de politie heeft NIET onderzocht of hij écht een dealer was.