Een eerlijk gelijkwaardig Nederland. Wij zijn voor. Jij ook?
Van burn out tot expositie | Awesome!
12-05-2017
•
leestijd 3 minuten
•
89 keer bekeken
•
Nee, ik ben geen kunstliefhebber. Sterker nog. De laatste keer dat ik een museum vanbinnen zag, was het welbekende Kröller Müller museum. Juist, op de HAVO. In een periode waarin het vooral mijn enige zorg was dat ik in hetzelfde groepje als die ene jongen zat.
Kunst is niet mijn eerste liefde
Goed, kunst is dus niet mijn eerste liefde. Maar toen Mr Loesoe zijn eerste expositie ooit gaf maakte dat toch iets los. Een gevoel dat ik het beste kan omschrijven als ‘enthousiasme’. Sterker nog, voor ik het wist drukte ik op ‘attending’.
Discoballen en DJ’s
Daar stond ik dan. Op een zondag. Met een biertje van die ene kabouter in m’n hand. In de kelder van een restaurant. Discoballen draaiden rustig rond. Twee DJ’s pompte zondagsvriendelijke techno door de ruimte. En daar hingen ze: Loesoes schilderijen.
Maar sorry, wie? Mr Loesoe?!
Mr. Loesoe ja. Het heeft mij ook wat jaren geduurd voor ik ontdekte dat deze jongen ook nog een normale naam had. Tot die tijd was hij er een 'van de Utrechtse festivalgroep’. Gewoon een van de vele linksvooraan knallers. Maar deze knaller is dus kunstenaar.
Van illegale muren tot het doek
Loesoe: “Ik begon met graffiti. Overal en nergens. Op illegale muren hier en daar. Gewoon een beetje met spuitbussen kliederen. Op een gegeven moment kreeg ik opdrachten. De laatste acht jaar schilder ik ook op doek."
Van burn out tot expositie
Loesoe haalt zijn inspiratie uit het leven. “Je moet ervoor openstaan. Dat merk ik wel. Ik heb laatst drie jaar niks met kunst gedaan. Het ging gewoon niet.” En als kers op de taart belande Rick (eindelijk weet ik z’n echte naam) in een burn out.
“Mijn psych zei me dat een hobby kon helpen. Ik had het plan voor een expositie al jaren. En toen ben ik het in drie maanden op gaan pakken. Een therapie en droom die uitkwam in één.”
Wat is het mooist aan jouw vak?
Ja, de vrijheid. – stilte - Goede vraag… ik geniet gewoon het meest door kunst te maken. Ik fleur er van op. Ja, het is eigenlijk álles. Je kan er zóveel in kwijt. En ik maak iets waar ik blij van word. En waar ik anderen ook weer blij mee maak.”
Heb je nog een tip voor de lezers?
“Zeker. Als het even niet mee zit bijt dan door. Want van vallen leer je opstaan. En zoek iets waar je je ding in kwijt kan. Dat je je echt even af kan sluiten. Dan kom je vanzelf weer in die positieve flow.”
Dat was ‘m dan. De eerste keer vrijwillig naar een expositie. En meteen overtuigd. Kunst kan stiekem best mega awesome zijn. Zolang je maar door de stoffige logge bomen die kleintjes in dat kleurrijke wonderland ziet.