Vanavond is de dodenherdenking van ons

Hier toch een beetje geschiedenis. Want hoe zat het ook al weer? De Tweede Wereldoorlog heeft aan honderdduizenden Nederlanders het leven gekost. Het is en blijft belangrijk om stil te staan bij het leed dat de Tweede Wereldoorlog heeft veroorzaakt. Laat dat sowieso duidelijk zijn. De oudere generatie draagt nog altijd gruwelijke herinneringen met zich mee. ’T is een tijd die we nooit meer hopen mee te maken. En ook daarom is er op 4 mei om 20:00 uur dat momentje dat je even je mond moet snoeren. Voor de mensen die hun dierbaren zijn verloren. Wat veroorzaakt is door én met mensen van vlees en bloed.

Het thema van 4 en 5 mei is dit jaar ‘Geef vrijheid door’. Want we moeten bereid zijn vrijheid te delen. Laten we dat dan ook delen. En niet gelijk massaal gaan blèren tegen mensen als Rikko Voorberg , onze mensenrechtenactivist die de gesneuvelde vluchtelingen wilt herdenken op de dam. Ons empathische vermogen als mens werkt nou eenmaal wat beter als iets dichterbij komt. Dus stel je voor als je hier niet vandaan komt. En je geen opa of oma hebt die hun fiets heeft moeten afgeven. Bloembollen heeft moeten eten. Of haren hebben moeten blonderen om maar niet als joods gezien te worden. En het dus heel lastig is om jezelf in zo’n situatie te verplaatsen. Wat logisch is. Het staat ver van je af.

Het is best krom dat we deze herdenkingsdag alleen maar hebben voor ‘onze’ geschiedenis. Terwijl de Nederlandse geschiedenis inmiddels zo veel meer omvat dan alleen de verloren zielen van de Tweede Wereldoorlog. We hebben een land vol Nederlanders wiens familiegeschiedenis zich niet binnen onze landsgrenzen heeft afgespeeld.

Natuurlijk heb je musea, het huis van Anne Frank en bestaande concentratiekampen. Hierdoor denken we dat we nog op de hoogte zijn. Maar niet voor niks zegt Nanette König, een oud-klasgenoot van Anne Frank, dat ze met afschuw kijkt naar onze omgang met moslims. En het vergelijkt met hoe de Joden behandeld zijn tijdens de Tweede Wereld oorlog. Misschien moeten we ons dan afvragen of we dan nog wel genoeg begrijpen van wat er toen allemaal is gebeurd?

En dan te bedenken dat er slechts 10 landen wereldwijd ECHT in vrede leven. Van de 193 landen, of 196  erkende staten. Dat wil zeggen dat ze niet bij een binnenlands of buitenlands conflict betrokken zijn. En dat is weinig. Dus denk daar even over na.

Genoeg om bij stil te staan, toch? Ik zeg gewoon doen. Vanavond. Om acht uur stipt.

Door: Fannie